Tuesday 8 August 2017

ഞാനാവാഞ്ഞതിനാൽ
നീയറിയാതെ പോയ
എന്റെ ഉടലാഴത്തിലെ കവിതകൾ
അടിവയറ്റിലെ
നീറ്റുന്ന നോവിനൊപ്പം
വിരൽത്തുമ്പിൽ നിന്നൂർന്നകന്ന
അക്ഷരങ്ങൾ
തുടയിടുക്കിലെ
ചുവന്ന പുഴയാഴത്തിൽ
വീണു മരിച്ച സ്വപ്‌നങ്ങൾ...
ഞാനാവാഞ്ഞതിനാൽ മാത്രം
നീയറിയാതെ പോയ
എന്നിലെ പെണ്ണത്തങ്ങൾ..
ഇനിയൊരിക്കലും
നീയറിയാത്തൊരാഴത്തിൽ
ഞാനില്ലാതെയാകുമ്പോൾ
നിനക്ക് നഷ്ടപ്പെടുന്നത്
 നിന്നെത്തന്നെയാണെന്ന്
നീയെന്നാണ് മനസ്സിലാക്കുക...!!!
നീ നൽകിയ ഓർമകൾക്ക്
ഏകാന്തതയുടെ കടലാഴം
നീന്തലറിയാത്തതിനാൽ
എനിക്കു ശ്വാസം മുട്ടുന്നു..!! 
ഇന്നെന്റെ കനവുകൾ പൂക്കാറില്ല
തൂലികയിൽ കവിതകൾ പിറക്കാറില്ല 
നീയുപേക്ഷിച്ചോരെന്നെ 
ഞാനുമെൻ ചാരെ കരുതാറില്ല...!!  
"ഇനിയീ ജന്മം മുഴുവൻ നനയാൻ
നീയെന്ന പ്രണയത്തുള്ളിയെ
തേടുകയാണെന്റെ ആകാശം.." 
"ഉള്ളിലീ കനൽച്ചൂടു കനക്കവേ
വയ്യിനി നിന്നെയോർക്കാതിരിക്കാൻ
അത്രമേൽ വെറുത്തുവോ; നിന്നെ
പ്രാണനിൽ തന്നെ കൊരുത്തതല്ലേ ഞാനും..."

വിരസവും വിജനവുമായൊരു യാത്രയ്ക്കിടയിൽ  ആളെത്തിന്നാൻ പട്ടണത്തിനടുത്തുള്ളയാ  നാൽക്കവല സ്റ്റോപ്പിൽ  ഞാൻ കയറിയ ബസ്  അൽപനേരം നിർത്തിയിടുകയുണ്ടായി...