Thursday 19 January 2017



ഒരു കുഞ്ഞു കവിത തേങ്ങുന്നുണ്ട്
വേവുറഞ്ഞ ഹൃദയത്തിന്റെ കോണിൽ..

നിന്നിലേക്കു പകരാനാവുന്നില്ല സഖേ  ...
തൂലികത്തുമ്പിൽ  നിണമിറ്റുന്നു..

ഒരു നനുത്ത സ്വപ്നം ചിറകടിക്കുന്നുണ്ട്
നിറം മാഞ്ഞു വിളറിയ കിനാവുകളിൽ

നിന്നോടു വർണിക്കാനാവില്ല സഖേ
ഉണർന്ന ഓർമകളിൽ
ചിറകു ചീന്തിപ്പോയൊരു സ്വപ്നത്തിന്റെ തുണ്ട്..

മഷി ചിതറി വെണ്മ മാഞ്ഞ കടലാസു പോൽ
നോവു ചീന്തി ചിരി മാഞ്ഞു ജീവനിൽ

ഇനിയെത്ര കവിതകളെഴുതിയാലും
ഇനിയെത്ര വർണങ്ങൾ വിതറിയാലും

തെളിവതില്ലീ  ജീവിതത്തിന്റെ ക്യാൻവാസ്  
കണ്ണീരു  വീണു കറ പിടിച്ചു മനസിലും..

നിനക്കായ് മാറ്റിവെയ്ക്കുവാനില്ല ഇനിയൊന്നും
ബാക്കിയാവുന്നിതിത്ര  മാത്രം.. ,

ചിറകറ്റു പാതി ജീവനിൽ പിടയുന്നൊരു സ്വപ്നം 
നിണം വാർന്ന് ഹൃദയത്തിൽ വേവുന്നൊരു കവിത 
കറ  വീണ മനസ്സ്.. കണ്ണീരു വറ്റിയ  നൊമ്പരം 

ഒടുവിൽ

നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ
എന്റെ മുറിവുണങ്ങാത്ത ഹൃദയവും ...!!!

No comments:

Post a Comment

വിരസവും വിജനവുമായൊരു യാത്രയ്ക്കിടയിൽ  ആളെത്തിന്നാൻ പട്ടണത്തിനടുത്തുള്ളയാ  നാൽക്കവല സ്റ്റോപ്പിൽ  ഞാൻ കയറിയ ബസ്  അൽപനേരം നിർത്തിയിടുകയുണ്ടായി...