ഒരു പെണ്ണിന്
മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ
അത്രയേറെ പ്രേമത്തോടെ
ഉമ്മവെക്കാനാവുമെന്ന്
ഞാനൊരിക്കലും 
വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നില്ല..,

അതൊരു
വേനലവധി ക്യാമ്പായിരുന്നു
വെറും പത്തുദിവസത്തേക്ക്.
നാമിരുവരോ
തീർത്തുമപരിചിതരും

എങ്കിലും
ആദ്യത്തെ കാഴ്ചയിൽ തന്നെ
അപരിചിതത്വത്തെ
വഴുക്കിക്കളയുന്നൊരു
സ്നേഹമെഴുക്ക് നമുക്കിടയിൽ
കിനിയുന്നെന്ന് നാമറിഞ്ഞിരുന്നല്ലോ

പിന്നത്തെയൊമ്പത് ദിനങ്ങളാവട്ടെ
ആത്മാവിനെ ആത്മാവിലേക്ക്
കൊരുത്തുകെട്ടുക മാത്രം ചെയ്തു..

നമ്മളൊരുമിച്ചുള്ള
അവസാനത്തെ
രാത്രിയായിരുന്നു അത്
നിറയെ നക്ഷത്രങ്ങളുള്ള
ആകാശത്തിനു കീഴിൽ
ഇനിയൊരിക്കലും
ഒരുമിച്ചിരിക്കുകയില്ലെന്നും

രാത്രിമഴ നനച്ചിട്ട,
ചെമ്പകപ്പൂമണമുള്ള
മണൽവഴികളിൽ
ഇനിയൊരിക്കലും
കൈകോർത്തു നടക്കുകില്ലെന്നും

ജീവിതത്തിലൊരുനാളും
തീർത്തും ആകസ്മികമായിപ്പോലും
ഇനിയൊരിക്കലും
കണ്ടുമുട്ടുകയില്ലെന്നും
അപ്പോൾ
നമുക്കറിയാമായിരുന്നു

അതുകൊണ്ടല്ലേ
കിടക്കാനുള്ള
അവസാന വിളിക്കു ശേഷവും
ഇനിയുമുറങ്ങാത്ത ഒറ്റാലിനു കീഴിൽ
കൈകൾ കോർത്ത്
ഒന്നും മിണ്ടാതെ
നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി
ഞാനും നീയുമിരുന്നത്..

പൊടുന്നനെയാണപ്പോൾ
അത്രയും തണുവേറിയ
ഒറ്റയുമ്മയാൽ നീയെന്നെ
നടുക്കിക്കളഞ്ഞത്
വെറുതെയൊന്ന് നോക്കി
മിണ്ടാതെണീറ്റു പോയത്

എന്തിനങ്ങനെ ചെയ്‌തെന്ന
ചോദ്യമോ
തിരികെ
ഞാനുമുമ്മ വെക്കണമെന്ന
മറുപടിയോ
നീയവശേഷിപ്പിച്ചതില്ല..
പുലരും വരെ
ഞാനവിടെ തനിച്ചിരുന്നു
നീ മടങ്ങി വരികയുമുണ്ടായില്ല.

ഈയൊരൊറ്റ ഓർമയിൽ
ജീവിതാന്ത്യം വരെ
ഞാൻ നിന്നെ
മറന്നു പോവരുതെന്ന കുറുമ്പ്
എന്നിവശേഷിപ്പിക്കണമെന്ന്
നീ കരുതിയതെത്ര നന്നായി

അല്ലെങ്കിൽ
ഒരു പെണ്ണിന്
മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ
അത്രയേറെ പ്രേമത്തോടെ
ഉമ്മവെക്കാനാവുമെന്ന്
സത്യമായിട്ടും
ഞാനൊരിക്കലും
വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നില്ല..!!