ഏകാന്തതയുടെ കടലിനെ 
എന്റെ മൗനത്തിന്റെ കടലാഴത്തിൽ 
മറച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ..
തനിച്ചാകുന്ന സന്ധ്യകളിൽ 
കണ്ണീർ മഴയുടെ 
കയ്ക്കുന്ന ഉപ്പുരസം നുണഞ്ഞ്
നഷ്ടപ്പെട്ടതെന്തോ തിരഞ്ഞ്
ഞാനാ കടലാഴത്തിലേക്കൂളിയിടാറുണ്ട്..
കരയിലേക്കൊരു
തിരിച്ചു വരവെന്ന സ്വപ്നത്തെ
കരയിൽ തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച്..!!
നനഞ്ഞ കവിളുകളും
വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളുമായി
കനത്ത മൂകതയിൽ തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ
ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു കടലിരമ്പുന്നു..
ഒരു നേർത്ത വിതുമ്പലിന്റെ കൈ പിടിച്ച്
കണ്ണീർ മഴയിലൂടലിഞ്ഞ്
പതിയെ ഞാനുമൊരു കടലാകും..
ഏകാന്തത കനക്കുന്ന നിശകളിൽ
നോവുന്ന തീരങ്ങളിലേക്ക് ചിതറി ചിതറി
ഒടുവിൽ ഞാനുമില്ലാതെയാവും..
നേർത്തൊരു നോവിരമ്പൽ പോലും
ബാക്കി വെച്ചിടാതെ...