Sunday 4 December 2016



ഇനിയീ ജീവിതത്തിന്റെ ഉടുപ്പൂരിയെറിഞ്ഞ്
എനിക്ക് നിന്റെ പുതപ്പിനടിയിൽ
പ്രണയം തേടണം
ആർക്കും കവർന്നെടുക്കാനാവാത്ത വിധം
നിന്നെ എനിക്കെന്റെ വസ്ത്രമായണിയണം..
യാത്രപറഞ്ഞവസാന ശ്വാസകണികയും
പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ
നനുത്ത തണുപ്പാർന്ന
നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ ലഹരി
എനിക്കെന്റെ സിരകളിൽ നിറക്കണം..
രാത്രികളും പകലുകളുമറിയാതെ
ഋതുക്കളും കാലങ്ങളുമോർക്കാതെ
എന്റെ പ്രണയത്തെ
അവസാനമില്ലാത്ത എന്റെ പ്രണയത്തെ
നിന്റെ അധരങ്ങളിലേക്ക്
പുതുവീഞ്ഞെന്ന പോൽ
ഞാൻ പകർന്നു കൊണ്ടിരിക്കും..
വെളിച്ചവും ഇരുട്ടും എന്ന പോൽ
ഒന്നിനുള്ളിൽ മറ്റൊന്നായി
ഒരിക്കലും പിരിച്ചുമാറ്റാനാവാത്ത വണ്ണം
ഒന്നു ചേരാനായി
ഞാനീ ജീവിതത്തിന്റെ താഴ് വരയിൽ നിന്ന്
നീയെന്ന ഉന്നതിയിലേക്കുയരുകയായി..
നിന്റെ വിരൽത്തുമ്പെന്നെ
തെടുന്നതോർക്കുമ്പോൾ പോലും
എന്നിലെ പ്രണയം
ആത്മാവോളം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്നു..
കൈ നീട്ടുക..
നിന്നിലേക്കു ഞാനിതാ എന്നെയർപ്പിക്കുന്നു..!!


No comments:

Post a Comment

വിരസവും വിജനവുമായൊരു യാത്രയ്ക്കിടയിൽ  ആളെത്തിന്നാൻ പട്ടണത്തിനടുത്തുള്ളയാ  നാൽക്കവല സ്റ്റോപ്പിൽ  ഞാൻ കയറിയ ബസ്  അൽപനേരം നിർത്തിയിടുകയുണ്ടായി...