മീരയ്ക്കു പറയാനുണ്ടായിരുന്നത്...

സ്വപ്നങ്ങളിൽ സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ
എനിക്കൊരു  പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു...
എന്നെ ഒരിക്കലും നോവിക്കാത്ത..
സന്തോഷങ്ങളിലേക്ക് മാത്രം എന്നെ കൈ പിടിച്ച് നടത്തിച്ച..
പരിഭവത്തിന്റെ മൂടൽ മഞ്ഞിനുമപ്പുറം
പ്രണത്തിന്റെ തെളിമ കാത്തു സൂക്ഷിച്ച..
എന്റെ പ്രണയം...
എന്താണു പ്രണയമെന്ന് ഒരിക്കലും ചോദിക്കാതെ..
പ്രണയത്തിന്റെ നിർവചങ്ങളാലോചിച്ച് വ്യാകുലപ്പെടാതെ..
ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന
ആ സ്നേഹധാരയെ മാത്രം ശ്രവിച്ച്
ഞാൻ എന്റെ പ്രണയത്തെ ഒരുപാട് പ്രണയിച്ചിരുന്നു..
അതേ.. സ്വപ്നങ്ങളിൽ സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ
എനിക്കൊരു പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു..
എന്നെ പ്രണയിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച..
പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി മറ്റാരേയും വേദനിപ്പിക്കാതെ
സ്വയം വേദനിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച..
കണ്ണുനീരൊളിപ്പിച്ച് ചിരിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച..
നിന്നെ മാത്രം പ്രണയിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച ഒരു പ്രണയം..
കാലങ്ങളൊരുപാട് പിന്നിടുമ്പോൾ..
ഓർമ്മകളുടെ വന്മരത്തണലിൽ തനിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ..
അന്ന്.. അന്നു മാത്രം..
സ്വപ്നങ്ങളിൽ ഞാൻ താലോലിച്ച എന്റെ പ്രണയം..
അതു നീയായിരുന്നു എന്ന് നീയറിഞ്ഞിടുമോ..
നിനക്ക് നോവു മാത്രം സമ്മാനിച്ച എന്റെ പ്രണയത്തിനായി
അന്ന് നീയൊരു മോക്ഷ ബലിയിടുമോ..
വരും ജന്മത്തിലാ പ്രണയ പൂർത്തിക്കായി
മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചിടുമോ..
അറിയില്ല..
എങ്കിലും.. എന്നെങ്കിലും നീയിതറിയുന്നുവെങ്കിൽ
മിഴിക്കോണിലടരുന്ന ആ രണ്ടു തുള്ളിയിൽ
ഞാനും എന്റെ പ്രണയവും ധന്യമായിടും സഖേ..

.........................................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!