മൂക പ്രണയം
ഇന്നീ വൈകിയ വേളയിൽ
പൂത്തുലഞ്ഞൊരീ വാക തൻ ചോട്ടിൽ
നിന്നോടുള്ള പ്രണയത്തെ പുൽകി
വിവശയായ് ഞാനിന്നു നിന്നീടവേ
ഓർമ്മിച്ചിടുന്നു ഞാൻ നമ്മുടെയാ
പ്രണയമൊളിപ്പിച്ച സൗഹൃദ ദിനങ്ങൾ
ദൂരെ നീ നിൽക്കിലും ഇടനെഞ്ചിൻ മിടിപ്പിനാൽ
അരികിലായ് നിന്നെ ഞാൻ അറിഞ്ഞൊരാ ദിനങ്ങൾ
പ്രണയമാണതറിയാമതെങ്കിലും
സൗഹൃദച്ചെണ്ടുകൾ കൈമാറിയൊരാ ദിനങ്ങൾ
നിന്നോടുള്ള പ്രണയമെൻ മിഴികളിൽ
കവിതയായ് ഞാനന്നു രചിച്ചിരുന്നു
എന്തിനാണു സഖേ നീയെൻ
പ്രണയമതറിഞ്ഞത്..
എന്തിനാണു നീ എന്നോടുള്ള പ്രണയം
നിൻ പുഞ്ചിരി തന്നിലൊളിപ്പിച്ചത്..
മൂക പ്രണയ നൊമ്പരം
എന്തിനാണു നാം ആവോളം രുചിച്ചത്
ഇന്ന്,
വിട ചൊല്ലിയകലുമീ ശോകമാം വേളയിലും
നിന്റെ പ്രണയിനിയാവാനാണെനിക്കിഷ്ടം
നിൻ വിരൽത്തുമ്പിനാൽ ഉണരുവാനാണെൻ കൊതി..
ഇനി വരില്ലന്നു യാത്ര ചൊല്ലരുത് നീ
കാത്തിരിക്കാം ഞാൻ കാലമേറെയാകിലും
ഇനി നീ വരില്ലയെന്നാലും
നിനക്കായ് കാത്തിരിക്കുകയാണെൻ
ജീവിത സായൂജ്യം...
No comments:
Post a Comment