ഭൂതകാലത്തിലെ വേദനിപ്പിച്ച അനുഭവങ്ങൾ ഒരിക്കൽ കൂടി നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്കു കടന്നു വരാനായി നാം നടക്കുന്ന വഴിത്താരകളിൽ പതിയിരിക്കുന്നുവെന്ന സത്യം എത്ര ഭയപ്പെടുത്തുന്നതാണ്.. അവയിൽ നിന്നു നാമെത്ര അകന്നു പോയാലും കരുതലോടെ ജീവിതത്തെ മാറ്റി നിർത്തിയാലും വീണ്ടും നമ്മെ നോവിലേക്കു തള്ളിയിടാൻ ഒരവസരം കൂടി കാത്ത് അവ നമ്മുടെ പിന്നാലെ തന്നെയുണ്ടെന്ന ഓർമ്മ പോലും നടുക്കമുണർത്തുന്നു. ഒരിക്കൽ പോലും മുള്ളുകൾ മാത്രം നിറഞ്ഞ ഭൂതകാലത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു നോക്കരുത്..  അറിയാതെയെങ്കിലും നാമൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയെന്നാൽ നമ്മെ ഞെരുക്കിയമർത്തി ഇല്ലാതെയാക്കി കളയും തക്കവണ്ണം ആ മുറിവുകളെല്ലാം നമ്മുടെ പിന്നാലെ തന്നെയുണ്ട്. ഭൂതകാലം ഓർമിക്കപ്പെടാനുള്ളതല്ല മറന്നു കളയാൻ വേണ്ടിയുള്ളതാണെന്ന് നാമെപ്പോഴും ഓർമിക്കണം.. ചില നോവുകൾ വിഷമുള്ളു പോലെയാണ് ഒരിക്കൽ ദേഹത്തു കൊണ്ടാൽ പതിയെ പതിയെ അതിലെ വിഷം നമ്മെ കീഴ്പ്പെടുത്തി അവസാനം ആഗ്രഹിച്ചാൽ പോലും രക്ഷപ്പെടാൻ അനുവദിക്കാത്ത വിധം ഇല്ലാതാക്കിക്കളയും.. ചില വ്യക്തികളും അങ്ങനെയാണ്.. അവരോടൊപ്പമുള്ള സഹവാസം പോലും നമ്മെ മരണത്തിലേക്ക് തള്ളിയിടും.. ജീവിതത്തിനു പ്രത്യാശ നല്കുന്നവരോടൊപ്പം മാത്രമേ നാം നമ്മുടെ സമയം ചിലവഴിക്കാവൂ.. നോവുകളെ കുറിച്ച് മാത്രം ചിന്തിക്കുകയും മരണത്തെ കുറിച്ച് മാത്രം സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ നാമറിയാതെ തന്നെ നമ്മെ അതിലേക്ക് തള്ളിയിടും.. അവരിൽ നിന്നു രക്ഷപെട്ട് നാം മാറി നടന്നാലും നമ്മെ വീണ്ടും വലിച്ചടുപ്പിക്കാനുള്ള കെണികളുമായി അവർ നമ്മുടെ പിന്നാലെ ഉണ്ടാവും.. ജീവിതത്തിലേക്കു ജീവിക്കാൻ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം നമുക്കുള്ളിൽ വിഷം നിറക്കുന്ന ഇത്തരം ഭൂതകാല ഓർമകളിലേക്കും വ്യക്തികളിലേക്കും ഒരിക്കൽ പോലും തിരിയാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്..

“അവരുടെ അധരങ്ങളിൽ നിന്നു തേൻ ഇറ്റുവീഴുകയും അവരുടെ വാക്കുകൾ എണ്ണയേക്കാൾ മൃദുവായതും ആയിരിക്കും എന്നാൽ പിന്നത്തേതിലോ അവർ കാഞ്ഞിരം പോലെ കയ്പ്പേറിയതും ഇരുവായ്ത്തലയുള്ള വാൾ പോലെ മൂർച്ചയേറിയതും ആയി ഭവിക്കും.. അത് നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളെ മുറിപ്പെടുത്തുകയും ചിന്തകളിൽ കയ്പ്പ് നിറക്കുകയും ചെയ്യും... ”