അകലം

അകലങ്ങളിലെവിടെയോ നിന്ന്

നീയെന്ന എന്റെ യാഥാർത്ഥ്യം

എന്നെ വിളിക്കുന്നതെനിക്കു കേൾക്കാം..

നമ്മളെന്ന സത്യത്തെ

നീയും ഞാനുമെന്ന് നീയുടച്ചു കളഞ്ഞപ്പോൾ

ആ രണ്ടു വാക്കുകൾക്കിടയിലുണ്ടായ

അനന്തമായ അകലങ്ങളിൽ നിന്ന്

അങ്ങനെ ഒരു ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുവെന്ന്

കരുതട്ടെയോ ഞാൻ...

‘നമ്മൾ’എന്നതിൽ നിന്ന് ‘ഞാൻ’ എന്നതിലേക്ക്

നീയെന്നെ ചുരുക്കിക്കളഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നു വിശ്വസിക്കാൻ..

ആ വിശ്വാസത്തിൽ..

ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ ഈ നോവു തീരത്ത്

ഇനിയീ ജന്മം പെയ്തൊഴിയാൻ

അങ്ങനെയൊരു തോന്നലെങ്കിലും

എന്നിലുപേക്ഷിച്ചു കൂടെ നിനക്ക്...